چهار سال برای جا انداختن دو کلمه: مسئولیت اجتماعی!

 احسان محمدی_ رئیس سابق کمیته مسئولیت اجتماعی فوتبال:  بخشی از ماجرا به سابقه ذهنی مخاطبان برمی‌گشت. اینکه آنها با «کمیته فرهنگی» در فدراسیون فوتبال آشنا بودند - که اتفاقاً عنوانی غیررسمی است- اما چیزی در مورد عنوان «مسئولیت اجتماعی / Social Responsibility نمی‌دانستند، چه رسد به شرح وظایف آن. چهار سال طول کشید تا در خود فدراسیون و وزارت ورزش و جوانان آن‌قدر این مفهوم را تکرار کردم و اهمیت و ضرورتش را برشمردم تا سرانجام اندکی(فقط اندکی) این اصطلاح جا بیفتد. اینکه در ورزش جهان، موضوع چند بعدی و وسیعی به نام مسئولیت اجتماعی داریم و «فرهنگ» یکی از بخش‌های آن است.
 توجه به محیط‌ زیست، بهداشت و سلامت، ایجاد فضای مناسب برای ورزش همه افراد با هر درجه از توانمندی جسمانی، مبارزه با معضلات اجتماعی هر کشور (فقر، تصادفات رانندگی، بیماری‌های همه‌گیر، تغذیه ناسالم، بازی‌های خیریه، حمایت از افراد آسیب‌دیده اجتماعی و...) همه و همه بخش‌هایی از «مسئولیت اجتماعی» ورزش و ورزشکاران است.
 دقت کنیم که در تمام اسناد بین‌المللی، ورزشکاران وظیفه «حل مشکلات» اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی را بر عهده ندارند، اما در راستای مسئولیت اجتماعی، خوب است نسبت به «ارتقای آگاهی» (Increase awareness) قدم بردارند.
برخلاف نقدها نسبت به اینکه در ورزش ما فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی به‌اندازه کافی انجام نمی‌شود، خوشحالم که حالا مفهوم «مسئولیت اجتماعی» به اسناد وزارت ورزش و جوانان اضافه شده است. هر اداره کل و باشگاه لازم است فردی با این عنوان را به‌کار گیرد و دیگر یک عنوان «من‌درآوردی» نیست که به کسی هدیه شده باشد. اگر افراد مناسب و آگاه در این حوزه نه مازاد سایر واحدهای دیگر فعال شوند این امیدواری به اثرگذاری واقعی هم بیشتر خواهد شد.
 راه درازی در پیش داریم تا این مفهوم، از یک بعد فانتزی و صرفاً الزام و اجبار نهادهای بین‌المللی در ساختارهای ورزش کشور، به یک بخش پویا و فعال تبدیل شود، بخشی که مدیران و رؤسای فدراسیون‌ها برایش جایگاهی سزاوار ببینند و بودجه و اعتبار به آن اختصاص دهند و اقدام عملی بخواهند، نه صرفاً بنر و بیلبوردی برای عکس‌گرفتن و گزارش‌دادن به مقامات، که یعنی ما خیلی نگران «فرهنگ» هستیم!